Le voyageur du monde portugais (dag 11, 928 km)

“ Hoe zuidelijker je komt , hoe warmer het wordt” , zei iedereen steeds als ik over mijn plan vertelde. Ja dikke neus. Ik ben vertrokken  met 30 graden en ik zit nu dik 200 km boven Bordeaux en de temperatuur blijft maar zakken. Begrijp me niet verkeerd: het is prima fietsweer, maar vannacht heb ik t toch koud gehad. Die vriendelijke campingbaas met zijn hut van oom Tom….. was ik er maar nooit ingekropen. Onervarenheid 😂. Om te beginnen was de houten vloer keihard en glad. Om mijn matrasje te beschermen had ik mijn grondzeiltje eronder gelegd maar als ik me omdraaide (en dat doe ik nog al eens, he Nicole) gleed ik zo n beetje van de ene naar de andere hoek van kloten blokhut. Dan was er de CHIEN. De herdershond van de vriendelijk campingbaas die om het kwartier het trapje op huppelde en zijn snuit tussen het zware, gele plastic van het toegangspoortje duwde. Waarschijnlijk had hij opdracht gekregen om te inspecteren wat die rare Hollander in zijn oranje Rapha jasje aan het uitspoken was.  En tenslotte waren er de kieren tussen de houten vloerplanken. Die zorgde voor een geforceerde koeling (bij 10 graden niet echt nodig of wenselijk), van heel mijn lijf, waardoor ik bijna geen oog heb dicht gedaan.

Affin…..op weg naar Poitiers. Een mooie route met niet te veel hoogtemeters in het verschiet, en zo ging het ook. 
 

De geplande camping lag een beetje buiten de stad en dat was wel fijn. 2 nachten hier vertoeven, s’avonds in de buurt hapje eten ( had iets gelezen over een prima Marokkaans restaurant op loopafstand) en zaterdag de oude binnenstad verkennen (moest ik van Jhoy). Ik was er al rond half 3 en er stond een camper te wachten want de receptie (accueil) was nog dicht. Zal wel rond half vier open gaan….Ondertussen  arriveerde nog een franse caravan (met daarvoor een auto natuurlijk) en een wereldfietser😬….had ik gelijk gezien. Hij mij ook en hij kwam direct op me af. Meneer was Portugees, had zijn huis verkocht en fietste sindsdien de hele wereld rind. Na 3 minuten wist ik al dat hij in China, Mongolië en weet ik waar was geweest. Hij vond mijn fiets wel mooi maar met zo een carbon framepje hoef je echt niet naar Mongolië te gaan. Was ik ook niet van plan….😂😩  hij was er volgens mij iets te lang gebleven!!

De franse mevrouw van de auto voor de caravan besloot maar eens te gaan bellen. Oh fermez zei de franse Madame aan de andere kant. Ja maar de website…….ja ja nogniet aangepast. 1 juli gaan we open !!!!

Kijk zei Le Portugais: dat is nu Frankrijk en daarom kom ik er niet graag. Ben de hele wereld over gereisd maar dat maak je alleen maar in Frankrijk mee. Hij maakte er verder geen probleem van en sloeg zijn tentje op voor het grasveldje van de receptie 🤣. Kijk dat is het verschil tussen een wereldfietser en Peet de amateur die dit waarschijnlijk maar 1 x in zijn leven doet. 
 

De dichtstbijzijnde camping ligt 20 km noordwaarts  (waar ik vandaan kom). Dus Poitiers wordt vanuit een hotelletje ontdekt😂😂

Oh trouwens Bert: oude liefde roest niet. Ik heb een Mooie witre Renault 4 voor je op de kop kunnen tikken….die roest trouwens wel. 
 

Goojenach