The Bridge (dag 15, 1195 km)

Een etappe van 82 kilometer, door een gebied dat je echt ziet veranderen. Steeds mooiere vergezichten en gigantische wijnvelden. Zon en regen wisselen hier met de regelmaat van de klok. Het gras is groen , de druivenstruiken ook en de wind waait (altijd op je neus). 

Nee, zonder gekheid ik heb echt het gevoel dat ik in een andere streek binnen ben gereden. Je voelt ook dat je richting zee gaat maar dat kan natuurlijk ook komen dat Komoot (mijn routeapp) dit gewoon aangeeft. 
 

Nog meer positief nieuws: het weer wordt beter, de camping is drukker en ik heb vandaag de eerste Spanjaarden ontmoet. In het bistro-restaurant van de camping heb ik een heerlijke gegrilde zeebaars besteld. Had echt het gevoel dat ik weer een veetje in de beschaafde wereld terecht was gekomen.
 

Dan even naar de titel van mijn verhaal van vandaag: the Bridge. Ik merk dat ik een echte waterschapper ben. Alle watertjes wil ik de naam van weten en geloof me, als je ver gaat fietsen zie je heel veel watertjes. Vandaag was wel echt watertanden….. Bordeaux is een giga delta waar 2 mega waterstromen uitmonden in de Atlantische oceaan: de Dordogne en de Garonne. De Dordogne ontspringt ergens in Frankrijk en de Garonne in de Pyreneeën. Ze komen samen vlakbij Bordeaux in het Gironde-departement. Giga rivieren, zeker als ze volledig volgelopen zijn vlak voordat ze uitmonden in zee. De brug over de Dordogne was al indrukwekkend maar de oversteek over de Garonne was echt kippenvel. Er liep een klein fietspadje naast de autoweg en de hoogte en het uitzicht was geweldig. Ik heb geprobeerd een en ander in een video vast te leggen, maar het komt niet in de buurt van de real experience. 
 

Nou, al met al een vermoeiende dag en voel mijn beentjes best wel. De komende dagen fiets ik veel langs de kust en surf-dude gebied. Verheug me op San Sebastián komende zaterdag waar ik drie sagen ga genieten van pinxtos en cervezas. 
 

Goojenach